Υπόθεση:

Η ταινία βασίζεται σε ένα διήγημα, το Mimsy Were the Borogoves του Lewis Padgett (ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσαν μαζί δύο συγγραφείς, ο Henry Kuttner και η C.L. Moore). Το διήγημα πρωτοδημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1943 στο Astounding Science Fiction Magazine και σήμερα ανήκει στο Hall of Fame του είδους του, σαν ένα από τα καλύτερα διηγήματα επιστημονικής φαντασίας πριν την δεκαετία του ’60. Η ταινία δεν ακολουθεί πιστά την ιστορία στο διήγημα, χωρίς αυτό να της στερεί την χάρη. Ένας επιστήμονας στο μέλλον, αποζητώντας να σώσει την ανθρωπότητα της εποχής του, στέλνει διάφορα παιχνίδια σε διαφορετικές περιόδους του παρελθόντος, σαν συλλέκτες ελπίδας που θα επιστρέψουν κάπως ξανά στο μέλλον κουβαλώντας την κατάλληλη γιατρειά. Το ενδιαφέρον στοιχείο στο έργο είναι πως η ιστορία αναλίσκεται στην οπτική των ηρώων της δικής μας εποχής, συγκεκριμένα τα δύο παιδιά που ανακαλύπτουν το «πακέτο», και εμείς οι θεατές παραμένουμε στο σκοτάδι και την απορία, όσο και οι ήρωες. Αυτό αλλάζει μόνο στον επίλογο, όταν τα αποτελέσματα των πράξεων των δύο κεντρικών χαρακτήρων επεξηγούνται μόνο σε μας τους θεατές, με μια ματιά στην μελλοντική εποχή, με τους ήρωες όμως της ταινίας να έχουν μείνει πίσω μόνο με την ελπίδα. Υπάρχουν λοιπόν δύο ιστορίες εδώ. Μια κεντρική, που όμως είναι το δράμα που παίζεται στα παρασκήνια και που αυτό μας δείχνει η ταινία, και μια δευτερεύουσα, το κύριο δράμα στο μέλλον, που ελάχιστα μας δείχνεται. Και αυτό από μόνο του κάνει το έργο αλλιώτικο ίσως από τα άλλα.