Τυχαίες νέες ταινίες:
End of Watch (2012)
Είδος: Δράμα / Drama
Ημερομηνία: 2012 Oct 13
Wanderlust (2012)
Είδος: Κωμωδίες / Comedies
Ημερομηνία: 2012 Jun 09
For a Good Time, Call... (2012)
Είδος: Κωμωδίες / Comedies
Ημερομηνία: 2013 Mar 25
The Bourne Legacy (2012)
Είδος: Περιπέτειες / Adventure
Ημερομηνία: 2012 Sep 02
Dark Shadows (2012)
Είδος: Κωμωδίες / Comedies
Ημερομηνία: 2012 May 16
Eva (2011)
Είδος: Περιπέτειες / Adventure
Ημερομηνία: 2012 Apr 15
The Child (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2013 Mar 27
Sinister (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 Nov 20
Into the White (2012)
Είδος: Δράμα / Drama
Ημερομηνία: 2012 Sep 08
The Marine: Homefront (2013)
Είδος: Περιπέτειες / Adventure
Ημερομηνία: 2013 Mar 03
Excision (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 Oct 14
Once Upon a Time in the North (Harma) 2012
Είδος: Δράμα / Drama
Ημερομηνία: 2012 Oct 27
John Dies at the End (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2013 Jan 04
Jack Reacher (2012)
Είδος: Περιπέτειες / Adventure
Ημερομηνία: 2013 Jan 06
Hit and Run (2012)
Είδος: Περιπέτειες / Adventure
Ημερομηνία: 2012 Dec 29
Like Crazy (2011)
Είδος: Αισθηματικές / Romance
Ημερομηνία: 2012 Feb 22
Hotel Transylvania (2012) - Κριτική














    Ειλικρινά δεν το περίμενα τόσο καλό. Και όταν έκανα την επιλογή μου για το ποιες ταινίες θα παρακολουθήσω κατά την διάρκεια του φεστιβάλ του Τορόντο, παίζοντας με τις πιθανότητες το άφησα εκτός λίστας μου. και πως να έκανα διαφορετικά, όταν είχα να κάνω με ένα πανάκριβο πρότζεκτ, που επί έξι χρόνια βασανίστηκε περιπλανώμενο από το ένα στούντιο στο άλλο και τελικά πήρε τον δρόμο της παραγωγής, με μια ντουζίνα σχεδόν ανθρώπους να ασχολούνται με την οργάνωση και τον σεναριακό σχεδιασμό του και εντέλει να το σκηνοθετεί ο πρωτάρης Genndy Tartakofsky? Άσε που ακόμη δεν ανέφερα την μεγαλύτερη μου αρνητική προκατάληψη, που έχει να κάνει με το όνομα του πρωταγωνιστή, που θα ερμήνευε φωνητικά τον Κόμη Ντρακ(ουλα), δηλαδή τον Adam Sandler. Λοιπόν η στιγματισμένη καριέρα του Sandler, επανακάμπτει από τον Άδη, χάρη στο απίθανο φωνητικό ταλέντο, που βρίσκει ανταπόκριση σε ένα ξέφρενα ρυθμικό και ευρηματικό θέμα, που φέρνει κοντά του μια μεγάλη ομάδα διακεκριμένων κωμικών. Σαν τον Kevin James (ως Φρανκ - Φρανκενστάιν), τον David Spade (ως Γκρίφιν, τον Αόρατο άνθρωπο), την Fran Drescher (που υποδύεται την Γιουνίς, την Νύφη) και τον λατρεμένο καλτ Steve Buscemi (στον ρόλο του Γουέιν, του λυκάνθρωπου).

    Ακόμη και ο Andy Samberg (του That's My Boy) κλέβει εδώ την παράσταση, παίζοντας τον πιτσιρικά Τζόναθαν που επισκέπτεται το Πανδοχείο για τέρατα του Δράκουλα και μονομιάς πέφτει στον έρωτα της μοναχοκόρης του, Μέιβις (αυτή είναι η Selena - Bieber - Gomes, η γοητευτική παρουσία της οποίας μας γλύτωσε από το βάσανο της Miley Cyrus, που είχε αρχικά επιλεγεί για τον ρόλο) μιας αξιολάτρευτης βαμπίρας (Twilight?) η οποία γιορτάζει τα 118α γενέθλια της, στην σκιά της των βασάνων που έχει προκαλέσει το μαγικό ξόρκι που έστειλε η από καιρό πεθαμένη μητέρα της, στην καρδιά του υπερπροστατευτικού της πατέρα. Η θεματική στροβιλίζεται γύρω από την αλληλεπίδραση που προκαλεί η συνύπαρξη ζωντανών και νεκρών, ανακλώντας τις τάσεις του φόβου, της αγωνίας και της ανατριχίλας, αυτή την φορά όμως από την οπτική των ίδιων των τεράτων. Φυσικά το Hotel Transylvania δεν μπορεί να καυχηθεί πως είναι το πρωτοπόρο που έχει αναδείξει την συγκεκριμένη ανατροπή, εφόσον έχει προϋπάρξει το σε κάθε τομέα άψογο Monsters Inc, παρόλα αυτά έπιασα τον εαυτό μου να διασκεδάζει με την λειτουργικότητα των καινοτόμων, δίχως τάσεις ακροτήτων εικόνων και το εκκεντρικό, που δεν έχει στόχο να προκαλέσει τρανταχτά γέλια, χιούμορ.

    Σε μια χρονιά που τα μεγάλα animation στούντιο, έχουν (επανα)τοποθετήσει στο επίκεντρο της ίντριγκας τους τους νεκρούς (τόσο το Frankenweenie, όσο και το ParaNorman είναι ενδεικτικά της συγκεκριμένης τάσης) εξακολουθώ να ανήκω στην μειοψηφία που υποστηρίζει πως το Ξενοδοχείο Τρανσυλβάνια, δεν κινείται τόσο κοινότυπα, όσο κατηγορήθηκε, δίνοντας ένα καλό μάθημα στα προαναφερόμενα παρόμοιας συλλογιστικής φιλμς, απλώς παραμένοντας πιστό στις απαιτήσεις των νεαρών ηλικιών από μια ιστορία κινουμένων σχεδίων: καθαρή διασκέδαση, σαφές μήνυμα, ελκυστικό σκιτσάρισμα. Μερικές φορές πρέπει κι εμείς οι ενήλικες να παραδειγματιζόμαστε από το πως οι μικρότεροι σε ηλικία θεατές απολαμβάνουν τις ταινίες, μέσα από το δικό τους πρίσμα και την δική τους συναίσθηση του ύφους και του ρυθμού. Προτροπή μου που θα πρέπει να ακολουθούν και οι επαγγελματίες κριτικοί αραιά και που...