Τυχαίες νέες ταινίες:
Dead Man Down (Η γεύση της εκδίκησης) 2013
Είδος: Δράμα / Drama
Ημερομηνία: 2013 Jun 02
Unit 7 (Grupo) 2012
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 Aug 07
Piranha 3DD (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 Jun 06
Thale (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 Oct 28
Night of the Living Dead 3D: Re-Animation (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2013 Jan 07
Inside (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2013 Feb 06
The Odd Life of Timothy Green (2012)
Είδος: Δράμα / Drama
Ημερομηνία: 2012 Sep 18
Anna Karenina (2012)
Είδος: Δράμα / Drama
Ημερομηνία: 2013 Jan 08
Wrong Turn 5 (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 Oct 18
Kill for Me (2013)
Είδος: Δράμα / Drama
Ημερομηνία: 2013 Feb 14
Hit and Run (2012)
Είδος: Περιπέτειες / Adventure
Ημερομηνία: 2012 Dec 29
The Frankenstein Theory (2013)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2013 Apr 09
The Expatriate (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 Oct 03
Safe (2012)
Είδος: Θρίλλερ / Thriller
Ημερομηνία: 2012 May 27
The Brass Teapot (2012)
Είδος: Κωμωδίες / Comedies
Ημερομηνία: 2013 Mar 07
Ronal The Barbarian (2011)
Είδος: Κινούμενα σχέδια / Animated
Ημερομηνία: 2012 Feb 08
Hotel Transylvania (2012) - Κριτική














    Ειλικρινά δεν το περίμενα τόσο καλό. Και όταν έκανα την επιλογή μου για το ποιες ταινίες θα παρακολουθήσω κατά την διάρκεια του φεστιβάλ του Τορόντο, παίζοντας με τις πιθανότητες το άφησα εκτός λίστας μου. και πως να έκανα διαφορετικά, όταν είχα να κάνω με ένα πανάκριβο πρότζεκτ, που επί έξι χρόνια βασανίστηκε περιπλανώμενο από το ένα στούντιο στο άλλο και τελικά πήρε τον δρόμο της παραγωγής, με μια ντουζίνα σχεδόν ανθρώπους να ασχολούνται με την οργάνωση και τον σεναριακό σχεδιασμό του και εντέλει να το σκηνοθετεί ο πρωτάρης Genndy Tartakofsky? Άσε που ακόμη δεν ανέφερα την μεγαλύτερη μου αρνητική προκατάληψη, που έχει να κάνει με το όνομα του πρωταγωνιστή, που θα ερμήνευε φωνητικά τον Κόμη Ντρακ(ουλα), δηλαδή τον Adam Sandler. Λοιπόν η στιγματισμένη καριέρα του Sandler, επανακάμπτει από τον Άδη, χάρη στο απίθανο φωνητικό ταλέντο, που βρίσκει ανταπόκριση σε ένα ξέφρενα ρυθμικό και ευρηματικό θέμα, που φέρνει κοντά του μια μεγάλη ομάδα διακεκριμένων κωμικών. Σαν τον Kevin James (ως Φρανκ - Φρανκενστάιν), τον David Spade (ως Γκρίφιν, τον Αόρατο άνθρωπο), την Fran Drescher (που υποδύεται την Γιουνίς, την Νύφη) και τον λατρεμένο καλτ Steve Buscemi (στον ρόλο του Γουέιν, του λυκάνθρωπου).

    Ακόμη και ο Andy Samberg (του That's My Boy) κλέβει εδώ την παράσταση, παίζοντας τον πιτσιρικά Τζόναθαν που επισκέπτεται το Πανδοχείο για τέρατα του Δράκουλα και μονομιάς πέφτει στον έρωτα της μοναχοκόρης του, Μέιβις (αυτή είναι η Selena - Bieber - Gomes, η γοητευτική παρουσία της οποίας μας γλύτωσε από το βάσανο της Miley Cyrus, που είχε αρχικά επιλεγεί για τον ρόλο) μιας αξιολάτρευτης βαμπίρας (Twilight?) η οποία γιορτάζει τα 118α γενέθλια της, στην σκιά της των βασάνων που έχει προκαλέσει το μαγικό ξόρκι που έστειλε η από καιρό πεθαμένη μητέρα της, στην καρδιά του υπερπροστατευτικού της πατέρα. Η θεματική στροβιλίζεται γύρω από την αλληλεπίδραση που προκαλεί η συνύπαρξη ζωντανών και νεκρών, ανακλώντας τις τάσεις του φόβου, της αγωνίας και της ανατριχίλας, αυτή την φορά όμως από την οπτική των ίδιων των τεράτων. Φυσικά το Hotel Transylvania δεν μπορεί να καυχηθεί πως είναι το πρωτοπόρο που έχει αναδείξει την συγκεκριμένη ανατροπή, εφόσον έχει προϋπάρξει το σε κάθε τομέα άψογο Monsters Inc, παρόλα αυτά έπιασα τον εαυτό μου να διασκεδάζει με την λειτουργικότητα των καινοτόμων, δίχως τάσεις ακροτήτων εικόνων και το εκκεντρικό, που δεν έχει στόχο να προκαλέσει τρανταχτά γέλια, χιούμορ.

    Σε μια χρονιά που τα μεγάλα animation στούντιο, έχουν (επανα)τοποθετήσει στο επίκεντρο της ίντριγκας τους τους νεκρούς (τόσο το Frankenweenie, όσο και το ParaNorman είναι ενδεικτικά της συγκεκριμένης τάσης) εξακολουθώ να ανήκω στην μειοψηφία που υποστηρίζει πως το Ξενοδοχείο Τρανσυλβάνια, δεν κινείται τόσο κοινότυπα, όσο κατηγορήθηκε, δίνοντας ένα καλό μάθημα στα προαναφερόμενα παρόμοιας συλλογιστικής φιλμς, απλώς παραμένοντας πιστό στις απαιτήσεις των νεαρών ηλικιών από μια ιστορία κινουμένων σχεδίων: καθαρή διασκέδαση, σαφές μήνυμα, ελκυστικό σκιτσάρισμα. Μερικές φορές πρέπει κι εμείς οι ενήλικες να παραδειγματιζόμαστε από το πως οι μικρότεροι σε ηλικία θεατές απολαμβάνουν τις ταινίες, μέσα από το δικό τους πρίσμα και την δική τους συναίσθηση του ύφους και του ρυθμού. Προτροπή μου που θα πρέπει να ακολουθούν και οι επαγγελματίες κριτικοί αραιά και που...